СРПСКЕ НАРОДНЕ УМОТВОРИНЕ

Jedna od prvih najznačajnijih ličnosti – Vuk Stefanović Karadžić čini osnovu učenja našeg jezika i književnosti od najranijih dana školovanja, počev od osnovne, srednje škole, preko fakulteta i čitavog čovekovog života. Zabeleživši mnoštvo pesama od nadarenih pevača i pripovedača, sačuvao ih je od zaborava i omogućio dalje čitanje i prenošenje kroz vekove i generacije. Narodne epske pesme podeljene su prema ciklusima koji su uglavnom određeni istorijskim razdobljima kojima se bave. One su nešto čemu se čovek stalno vraća. U njima su opevani junački podvizi naših predaka i predstavljaju osobenu pesničku povesnicu i podstrekač za dalju borbu kroz život. Pored epskih pesama koje opevaju istorijske događaje, megdane, epske junake predstavljaju kao heroje nadzemaljske snage i čojstva, postoje i lirsko-epske vrste, ili kako ih je Vuk nazvao pesme „na međi” jer sadrže i lirske i epske elemente. Među njima posebno se ističu narodne balade u kojima junaci ginu za ljubav, za razliku od epskih junaka koji svoje živote gube za čast i poštenje. Balade su izuzetno emotivne i karakteriše ih tragičan završetak.